دوره 12، شماره 4 - ( جلد-4 1385 )
جلد 12 شماره 4 صفحات 61-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soozani A, Hasani M. The effect of structured educational model on knowledge of caregivers and the process of pressure ulcer healing in veterans with spinal cord injury in Shahroud, Iran.. Intern Med Today 2007; 12 (4) :55-61
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-109-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-109-fa.html
سوزنی آذر، حسنی محمدرضا. تأثیر آموزش مدون بر میزان آگاهی مراقبین و سیر بهبود زخم فشاری در مبتلایان به ضایعه نخاعی در شهرستان شاهرود. طب داخلی روز. 1385; 12 (4) :55-61
1- ، sozani_a@yahoo.com
چکیده: (14064 مشاهده)
زمینه و هدف: زخمهای فشاری یکی از عوارض جدّی در بیماران ضایعه نخاعی است که ممکن است در سراسر عمر فرد، با وی همراه باشد و ضررهای اقتصادی و انسانی بسیار زیادی برای بیمار، اطرافیان وی و جامعه داشته باشد. با توجه به این که برنامه‌های آموزشی، روشی برای انتقال اطلاعات اساسی به بیماران و مراقبین آنها است، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش بر میزان آگاهی مراقبین و سیر بهبود زخم فشاری در این بیماران انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی (قبل و بعد)، جامعه مورد مطالعه را تمامی مصدومین نخاعی مبتلا به زخم فشاری،تحت مراقبت در منزل که 15 نفر بودند، تشکیل داد. مشخصات فردی و خصوصیات بالینی و میزان آگاهی مددجو و مراقبت‌دهندگان آنها با استفاده از پرسشنامه، از طریق مصاحبه حضوری جمع‌آوری گردید. فرم بازنگری مشاهده‌ای نحوه مراقبت از زخم بر اساس راهنمای مؤسسه مراقبتهای بهداشتی و تحقیقاتی (AHCPR) و فرم بازنگری ارزیابی زخم بر اساس ابزار اندازه‌گیری وضعیت زخم (PSST) تدوین و قبل و بعد از آموزش مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون آماری غیر پارامتریک Wilcoxon، در سطح معنی‌داری 05/0P انجام شد.
یافته‌ها: در این پژوهش، آموزش باعث افزایش میزان آگاهی مراقبت‌دهندگان و عملکرد آنان شد. مقایسه میانگین نمرات ارزیابی زخم فشاری در نوبت اول قبل و بعد از آموزش اختلاف معنی‌داری را نشان نداد؛ ولی مقایسه میانگین نمرات ارزیابی زخم فشاری در نوبت دوم و سوم قبل و بعد از آموزش، نشانگر اختلاف معنی‌داری بود (05/0P<).
نتیجه‌گیری: آموزش مدّون و اختصاصی در پیشگیری و درمان زخم فشاری مؤثر است؛ چنانچه این آموزش، با ویژگیهای بیمار، دانش فرد و سبک زندگی وی متناسب باشد، بیشتر مؤثر خواهد بود. مشارکت کارکنان درمانی در آموزش به بیمار و خانواده وی و پیگیری آنان پس از ترخیص از بیمارستان باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
واژه‌های کلیدی: زخم فشاری، آموزش، صدمات نخاعی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |