چکیده

  زمینه و هدف: کلامی کردن تفکر، بیان فرآیند تفکر و راهبردهای مورد استفاده به صورت شفاهی
می­باشد. هدف از مطالعه ی حاضر تعیین اثر کلامی کردن تفکر بر عملکرد حل مسأله می­باشد.

  روش تحقیق: در پژوهش حاضر در قالب یک طرح آزمایشی، 50 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه زنجان (18 دختر و 32 پسر) که دارای میانگین سنی 48/22 سال بودند، با روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه تفکر کلامی و تفکر بدون صدا جای داده شدند. برای اندازه­گیری عملکرد حل مسأله از مسأله ی کشیش­ها و آدم­خوارها استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تحلیل قرار گرفت.

  یافته­ها: نتایج نشان داد که تفکر کلامی باعث کاهش زمان حل مسأله، کاهش تعداد حرکات مجاز و غیرمجاز می­شود (در همه موارد 05/0 p< ).

  نتیجه­گیری: بیان شفاهی راهبردهای حل مسأله می­تواند خطا را کم کرده و سرعت حل مسأله را افزایش دهد.