اهداف: یادگیری حرکتی پس از تمرین با یک اندام، به اندام سمت مقابل منتقل می‌شود. با توجه به نقص جسم پینه‌ای در افراد مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم، هدف این پژوهش تعیین چگونگی انتقال یادگیری حرکتی از دست راست به دست چپ و بالعکس در کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در مقایسه با همتایان عادی آنها بود.

روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی 31 پسر مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم و همتای عادی به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف از دبستان‌های پسرانه شهرستان نجف‌آباد در فاصله بهمن 1389 تا اردیبهشت 1390 انتخاب و مقایسه شدند. نمونه‌ها براساس پرسش‌نامه غربالگری اختلالات طیف اوتیسم با عملکرد بالا مورد غربالگری قرار گرفتند. از آزمون زمان عکس‌العمل متوالی برای مقایسه دو گروه استفاده شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری به نرم‌افزار آماری SPSS 19 وارد و با استفاده از آزمون‌های تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، T جفت‌شده و تحلیل واریانس دوطرفه تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: بین دو گروه تفاوت معنی‌داری در دقت انتقال یادگیری از دست راست به چپ (191/0=p)، سرعت انتقال یادگیری از دست راست به چپ (095/0= p)، دقت انتقال یادگیری از دست چپ به راست (052/0=p) و همچنین سرعت انتقال یادگیری از دست چپ به راست (459/0=p) وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: انتقال یادگیری از دست راست به دست چپ و بالعکس در کودکان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم عادی و طبیعی است.