اهداف: استفاده از کورتیکواستروئیدها و به‌تعویق‌انداختن زایمان از اقدامات پیشگیرانه برای سندروم زجر تنفسی نوزادان هستند. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر تجویز تک‌دوز با دو‌دوز بتامتازون در مادران باردار بر پیامدهای نوزادان انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی شبه‌تجربی، 100 نفر از زنان باردار پره‌ترم لیبر مراجعه‌کننده به بیمارستان بعثت سنندج در سال 1392 براساس نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به دو گروه تک‌دوز (12میلی‌گرم بتامتازون) و دودوز (12میلی‌گرم بتامتازون به‌فاصله 24ساعت) تقسیم شدند. اطلاعات زایمان و همچنین جنسیت، وزن و نمره آپگار در چک‌لیست ثبت شد. نوزادان از نظر ابتلا به سندروم زجر تنفسی، آنتروکولیت نکروزان، خونریزی مغزی و مرگ نوزادی ارزیابی شدند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 20 و آزمون‌های مجذور کای و من- ویتنی یو مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: 14 نوزاد (۲۸%) در گروه تک‌دوز و 13 نوزاد (5/24٪) در گروه دودوز دچار زجر تنفسی بودند (689/0=p). 4 نوزاد (8%) در گروه تک‌دوز و 7 نوزاد (2/13٪) در گروه دو‌دوز دچار آنتروکولیت بودند و همچنین 8 نوزاد (16%)در گروه تک‌دوز و 9 نوزاد (17%) در گروه دودوز نیاز به حمایت تنفسی داشتند (05/0p>). نتیجه‌گیری: تجویز تک‌دوز یا دودوز بتامتازون در مادران پره‌ترم، تاثیری بر وضعیت نوزاد پس از تولد ندارد.