دوره 24، شماره 1 - ( زمستان 1396 )                   جلد 24 شماره 1 صفحات 11-7 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران ، niku461@yahoo.com
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران
چکیده:   (4096 مشاهده)
اهداف: تغییرات و عدم تعادل در سیستم هموستاز، یکی از علل اصلی حملات قلبی است. فعالیت بدنی در کنترل خودکار سیستم قلبی- عروقی نقش مهمی ایفا می‌کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرین مقاومتی بر برخی عوامل فیبرینولیتیک مردان جوان فعال انجام شد.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش نیمه­تجربی، 30 مرد جوان ورزشکار عضو یکی از باشگاه­های شهرستان قم،‌ در سال 1395 به‌صورت دردسترس انتخاب و با جایگزینی تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی تک‌مفصله، تمرین مقاومتی چندمفصله و گروه کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. پروتکل تمرینی به‌مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه اجرا شد. قبل از شروع و بعد از آخرین جلسه تمرینی، cc6 نمونه خونی برای ارزیابی سطوح سرمی فیبرینوژن، PT (آزمون زمان پروترومبین) و PTT (آزمون زمان نسبی ترومبوپلاستین) جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس عاملی 3×2، آزمون تعقیبی بونفرونی و آزمون T زوجی با نرم‌افزار SPSS 22 استفاده شد.
یافته­ها: صرف­نظر از نوع پروتکل، یک دوره تمرین مقاومتی باعث کاهش فیبرینوژن (0001/0=p) و افزایش زمان پروترومبین (047/0=p) شد، اما در زمان نسبی ترومبوپلاستین تغییر معنی‌دار ایجاد نکرد (111/0=p).
نتیجه­گیری: تمرینات مقاومتی در مردان فعال موجب کاهش مقدار فیبرینوژن و افزایش  PTمی‌شود، اما تغییری در PTT ایجاد نمی‌کند.
متن کامل [PDF 476 kb]   (1797 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: علوم پايه پزشكي
دریافت: 1395/11/10 | پذیرش: 1396/4/27 | انتشار: 1396/10/9

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.