اهداف:دیابت نوع 2 یکی از علل عمده مرگومیر بشمار میرود. اختلال افسردگی یکی از شایعترین مشکلات روانشناختی در این بیماران است که بروز آن میتواند پیشآگهی بیماری را تحت تأثیر قرار دهد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رواندرمانی پویشی–حمایتی و دارودرمانی بر افسردگی بیماران دیابتی نوع 2 انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه به روش شبه تجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل در سال 1395 انجام شد. در این پژوهش 30 نفر حضور داشتند که با تشخیص افسردگی از نوع متوسط تا شدید انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند.گروه پویشی–حمایتی تحت 10 جلسه رواندرمانی قرار گرفتند و گروه دارودرمانی تحت نظر روانپزشک داروهای موردنظر را دریافت کردند. اطلاعات جمع آوری شده با آزمون کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: نتایج نشان داد که هریک از درمانهای پویشی–حمایتی و دارودرمانی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری داشته است (0.001>p)، یعنی در درمان افسردگی مؤثر واقع شده است ولی بین دو روش درمانی پویشی–حمایتی و دارودرمانی اختلافی مشاهده نشد.
نتیجهگیری: در بیماران دیابتی نوع 2 که مجبور به استفاده از دارو برای کنترل بیماری خود هستند، درمان پویشی–حمایتی میتواند جایگزین مناسبی برای کاهش افسردگی بهجای دارودرمانی باشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |