1- گروه علوم پایه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
2- گروه پرستاری، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران
3- گروه پرستاری سلامت جامعه و روان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
چکیده: (5320 مشاهده)
اهداف: دیابت، شایعترین بیماری متابولیک در انسان است. مهمترین روش پیشگیری از عوارض آن، خودمراقبتی است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش همتا بر کیفیت زندگی میانسالان مبتلا به دیابت نوع دو بود.
مواد و روشها: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل در بین 80 نفر از بیماران دیابتی نوع دو مراجعهکننده به کلینیک دیابت 22بهمن وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گناباد در سال 1395 انجام شد. این افراد بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 40 نفر). ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و بیماری و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی (DQOL) بود. پژوهش طی سه مرحله کلی انجام شد: در مرحله اول (قبل از مداخله) همتایان توسط پژوهشگر طی چهار جلسه آموزش دیدند. در مرحله دوم (مداخله) کیفیت زندگی بیماران قبل از آموزش سنجیده شد، سپس گروه مداخله توسط همتایان طی سه جلسه آموزش دید. گروه کنترل نیز آموزش روتین بخش را دریافت نمود. در مرحله سوم (یک ماه بعد) کیفیت زندگی بیماران گروه مداخله و کنترل سنجیده شد. دادهها بهکمک نرمافزار SPSS 20 و توسط آزمونهای مجذور کای، دقیق فیشر، T مستقل، T زوجی، منویتنی یو و ویلکاکسون مورد تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: میانگین نمرات کیفیت زندگی در گروه مداخله با کنترل قبل از آموزش اختلاف معنیداری نداشت (05/0p>). پس از آموزش، میانگین کیفیت زندگی گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل بهطور معنیداری افزایش یافت (001/0p<).
نتیجهگیری: آموزش همتا باعث بهبود کیفیت زندگی میانسالان مبتلا به دیابت نوع دو میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشكي داخلی دریافت: 1396/4/21 | پذیرش: 1396/8/24 | انتشار: 1396/10/11