دوره 25، شماره 3 - ( تابستان 1398 )                   جلد 25 شماره 3 صفحات 183-172 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی، واحد آیت‌الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت‌بدنی، واحد آیت‌الله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران. ، abbasi.daloii@gmail.com
3- گروه فیزیولوژی ورزشی ، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
چکیده:   (3835 مشاهده)
اهداف نانو‌ذرات نقره یکی از محصولات با‌ارزش تکنولوژی نانو هستند که امروزه کاربردهای گسترده در علوم مختلف پیدا کرده‌اند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرسمیت نانوذرات نقره شیمیایی و بیولوژیکی بر ساختار بافت قلب رت‌های نر ویستار، متعاقب یک دوره تمرین هوازی است.
مواد و روش ها در این مطالعه تجربی ۳۰ سرِ موشِ صحراییِ نژاد نر ویستار با سن ۸ تا ۱۲ هفته و میانگین وزن ۲۰۲±۳۴/۹ ﮔﺮم ﺑﻪ ﻃﻮر تصادفی در شش گروه کنترل، تمرین هوازی، تمرین هوازی و نانوبیولوژیک، تمرین هوازی و نانوشیمیایی، نانوبیولوژیک و نانوشیمیایی تقسیم شدند. نانو‌ذره نقره شیمیایی و بیولوژیک بعد از یک دوره تمرین هوازی، در دُز سمی به طریق درون‌صفاقی تزریق شد. نمونه‌ها پس از ۴۸ ساعت بیهوش شدند و کالبد‌شکافی انجام و بافت قلب برداشته شد.
یافته ها نتایج نشان داد تغییرات بافتی، شامل بی‌نظمی و ازهم‌گسیختگی در گروه نانونقره شیمیایی در مقایسه با گروه کنترل به میزان قابل توجهی افزایش یافت. همچنین در گروه نانوبیولوژیک اندکی خون در برخی نواحی به صورت پراکنده دیده شد. متعاقب تمرین هوازی و تزریق نانو‌نقره سمی در گروه بیولوژیک بی‌نظمی، جداشدگی و پرخونی مشاهده نشد. در گروه تمرین هوازی و نانوشیمیایی تنها در برخی نواحی و به صورت پراکنده تجمع سلول‌های خونی مشاهده شد.
نتیجه گیری با توجه به یافته‌های تحقیق حاضر، به نظر می‌رسد نانوذره نقره شیمیایی موجب آسیب بیشتر بافت قلب نسبت به نانوذره نقره بیولوژیکی می‌شود و تمرین هوازی احتمالاً می‌تواند از این اثرات به میزان زیاد پیشگیری کند.
متن کامل [PDF 9488 kb]   (1462 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2594 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: مطالعه بيماری‌ها
دریافت: 1397/8/21 | پذیرش: 1397/12/21 | انتشار: 1398/6/25

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.