دوره 28، شماره 1 - ( زمستان 1400 )                   جلد 28 شماره 1 صفحات 85-70 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
2- گروه روانشناسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران. ، m_mohammadi1352@yahoo.com
3- گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
4- گروه روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
5- گروه روماتولوژی، دانشکده پزشکی، واحد تهران شمال، دانشگاه علوم‌پزشکی آزاد اسلامی، تهران، ایران.
چکیده:   (2364 مشاهده)
اهداف: بیماران دارای فیبرومیالژیا، انعطاف‌پذیری روان‌شناختی بسیار محدودی دارند که می‌تواند به شدت درد، افسردگی و سایر اختلالات روان‌پزشکی منجر شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی، خستگی مزمن و شدت درد در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا با اثر انتظار و پیگیری سه‌ماهه انجام شد.
مواد و روش ها: در این ‌پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری سه‌ماهه، چهل نفر از مراجعه‌کنندگان مبتلا به فیبرومیالژیا به بیمارستان بوعلی شهر تهران در سال1397 از طریق نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شده و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه بیست‌نفره آزمایش و کنترل (لیست انتظار) قرار گرفتند. از طریق هشت جلسه، آموزش گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای هر دو گروه انجام شد. آزمودنی‌ها قبل و بعد از آموزش به پرسش‌نامه‌های افسردگی بک، پرسش‌نامه درد مک‌گیل و شدت خستگی کروپ پاسخ دادند. جهت تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس و اندازه‌گیری مکرر استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس و اندازه‌گیری مکرر نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم افسردگی، خستگی مزمن و شدت درد در بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا تأثیر معناداری دارد (0/001>P).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از طریق توسعه پذیرش، وفق یافتن با شرایط بیماری و روابط بهتر بین‌فردی، منجر به بهبود نشانگان آسیب‌زا و کاهش شدت درد، افسردگی و خستگی مزمن می‌شود. 
متن کامل [PDF 5599 kb]   (1151 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (2073 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشی | موضوع مقاله: بهداشت روان
دریافت: 1400/1/14 | پذیرش: 1400/4/9 | انتشار: 1400/10/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.