1- ، nsarshar@yahoo.com
چکیده: (20967 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: چاقی عامل خطر برای بروز بسیاری از بیماریها نظیر بیماریهای قلبی- عروقی، پرفشاری خون و دیابت است و بخش قابل ملاحظهای از افراد کشورهای توسعهیافته و در حال توسعه را گرفتار نموده است و از آن به عنوان مهمترین عارضه تغذیهای و یک معضل اجتماعی در سطح جهان یاد میشود. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع انواع چاقی در زنان شهر گناباد انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، در مجموع 440 مؤنث 15-65 ساله که به روش خوشهای در سطح شهر گناباد انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. اندازهگیری چاقی با دو معیار شاخص توده بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) صورت گرفت. دادهها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS و آزمونهای آماری رگرسیون، پیرسن، آنالیز واریانس در سطح معنیداری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: با معیار BMI، 5/14% زنان مورد پژوهش چاق (30BMI)، 7/27% آنان دارای اضافه وزن
(9/29-25=BMI) و 22% دچار چاقی شکمی (85/0WHR) بودند. با دو شاخص BMI و WHR ارتباط معنیداری بین تحصیل و شیوع چاقی وجود داشت؛ همچنین این ارتباط بین عارضه چاقی با سه متغیر تأهل، یائسگی و تعداد بارداری مشاهده شد. 6/26% متأهلین و تنها 5/2% مجردین، 8/64% زنان یائسه و فقط 8/13% زنان غیریائسه چاق بودند. شیوع این عارضه در زنان فاقد بارداری 9/11% و در زنان با حداقل 6 حاملگی، 5/67% بود. بر اساس آزمون رگرسیون، ارتباط معنیداری بین چاقی و افزایش سن وجود داشت. میزان چاقی از 7/7% در سنین 20-24 سالگی بتدریج افزایش نشان داد تا به 7/72% در گروه سنّی 55-65 سال رسید. یافتهها رابطه مستقیم بین چاقی والدین (بخصوص مادر) و بروز چاقی در دختران را تأیید مینماید.
نتیجهگیری: آموزش در مورد چاقی و عوارض آن، تشویق افراد به تغییر عادات غذایی و انجام فعالیت فیزیکی و ورزش میتواند در جهت کاهش شیوع چاقی و بیماریهای وابسته به آن مؤثر باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشكي آزمايشگاهی دریافت: 1386/4/23 | انتشار: 1385/6/24