زمینه و هدف: پرستاری یکی از پراسترس ترین مشاغل است به نحوی که تنش شغلی درپرستاران منجر به نارضایتی و ترک این حرفه می شود. هدف مطالعه حاضر تعیین سطح استرس و روش های مقابله با آن در پرستاران با بکارگیری الگوی پرسید می باشد. روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی 237 پرستار از بیمارستان های دانشگاهی همدان شرکت نمودند و پرسشنامه های طراحی شده برمبنای مدل پرسید، استرس شغلی پرستاری، استرس روانی و رضایت شغلی را تکمیل کردند، اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آنالیز واریانس،کای اسکوئر و اسپیرمن تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: بر اساس نتایج حاصله 5/51% از پرستاران تنش متوسط و 9/5% از تنش شدید برخوردار بودند. حدود 40% دارای استرس روانی بیشتر از حد متوسط و 1/75% آنها از شغل خود ناراضی بودند. بین استرس روانی و رضایت شغلی همبستگی معکوس مشاهده شد (231/0- =r). میزان آگاهی از خطرات استرس وراه های مقابله با آن در حد متوسط بود. در رابطه با عوامل قادر کننده، استفاده ازمنابع آموزشی در حد بسیار ناچیز بود و بیش از 90% پرستاران بدون عامل تقویت کننده بودند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه مبنی بر ماهیت تنش زایی حرفه پرستاری، طراحی و اجرای برنامه آموزشی مدیریت استرس بر اساس الگوی پرسید به منظور کاهش استرس شغلی و افزایش رضایتمندی پیشنهاد می گردد.

واژه‌های کلیدی: استرس، پرستاری، رضایت شغلی

متن کامل [PDF 478 kb]   (5759 دریافت)