Mendeley  

Zotero  

Ahmadi S, Rezaei A, Samani S, Kazemi S. Comparing the Effect of Exposure and Response Prevention and Paradoxical Time Table Therapy Techniques on the Obsessive-Compulsive Disorder Patients. Intern Med Today 2020; 26 (3) :244-259
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3366-fa.html

اهداف: اختلال وسواس فکری عملی یکی از شایع‌­ترین اختلالات روان‌پزشکی می‌باشد. تقریباً هر ساله پنج میلیون آمریکایی به این اختلال مبتلا می‌شوند. هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه­ اثربخشی تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ و تکنیک پارادوکسیکال تایم تیبل بر وسواس عملی افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری بود.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع طرح آزمایشی گسترش‌یافته با پیش‌آزمون پس‌آزمون چندگروهی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه بیماران سرپایی مبتلا به وسواس اجباری بود که به مطبهای خصوصی و مراکز بالینی و روان‌درمانی شهر تهران در سال 1397 مراجعه کرده بودند. از میان آن‌ها 45 نفر به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب و سپس در سه گروه پانزده‌نفره به صورت تصادفی گمارده شدند. مراجعان گروه اول تکنیک مواجهه و جلوگیری از پاسخ (هشت جلسه) و مراجعان گروه دوم روش پارادوکسیکال تایم تیبل (چهار جلسه) را به صورت انفرادی دریافت کردند. در پژوهش حاضر از پرسش‌نامه وسواس فکری عملی مادزلی (۱۹۹۷) استفاده شد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (مانکووا) و نسخه 23 نرم‌افزار SPSS تحلیل شد. 
یافته‌ها: نتایج تجزیه و تحلیل نشان داد تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ و تکنیک پارادوکسیکال تایم تیبل بر کاهش وسواس فکری عملی به طور معناداری اثربخش بود. همچنین نتایج نشان داد اثربخشی تکنیک پارادوکسیکال تایم تیبل از تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ بیشتر بود (P<0/001).
نتیجه گیری: درمان پارادوکسیکال تایم تیبل به عنوان درمان جایگزین تکنیک مواجهه همراه جلوگیری از پاسخ می‌تواند راهبردهای تفکر ناسازگار در مورد نگرانی و همچنین نظارت غیرقابل انعطاف بر تهدید را در افراد مبتلا به اختلال وسواس جبری از بین ببرد.