دوره 27، شماره 1 - ( زمستان 1399 )
جلد 27 شماره 1 صفحات 17-2 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pouryousef F, Navidian A, Rafizadeh Ghahdarijani O, Yaghoubinia F. Comparing the Effect of Virtual Reality and Rhythmic Breathing on the Anxiety of the Patients Undergoing Coronary Angiography. Intern Med Today 2020; 27 (1) :2-17
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3455-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3455-fa.html
پوریوسف فائزه، نویدیان علی، رفیع‌زاده قهدریجانی امید، یعقوبی نیا فریبا. مقایسه تأثیر واقعیت مجازی و تنفس ریتمیک بر اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر. طب داخلی روز. 1399; 27 (1) :2-17
1- گروه مراقبت‌های ویژه، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
2- مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
3- گروه قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
4- مرکز تحقیقات پرستاری جامعه، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران. ،yaghoubinia@gmail.com
2- مرکز تحقیقات سلامت بارداری، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
3- گروه قلب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران.
4- مرکز تحقیقات پرستاری جامعه، دانشگاه علوم‌پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران. ،
چکیده: (2369 مشاهده)
اهداف: آنژیوگرافی عروق قلبی روشی اضطراب‌آور برای بیماران است. به طوری که 80 درصد بیماران اضطراب قبل از آنژیوگرافی را بیان کرده‌اند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر واقعیت مجازی و تنفس ریتمیک بر اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی عروق کرونر در بیمارستان علی ابن ابی‌طالب (ع) شهر زاهدان در سال 1398 انجام شد.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی بود که در سال 1398 روی نود بیمار بستری در بخش مراقبت‌های قلبی بیمارستان علی ابن ابی‌طالب(ع) شهر زاهدان انجام شد. واحدهای پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در سه گروه واقعیت مجازی، تنفس ریتمیک و کنترل قرار گرفتند. میزان اضطراب قبل، نیم و یک ساعت بعد از مداخله با پرسش‌نامه اشپیل برگر اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 در سطح معنی‌داری 5/05 با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری و کای‌اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار اضطراب واحدهای پژوهش قبل از مداخله در گروه واقعیت مجازی، تنفس ریتمیک و کنترل به ترتیب 7/82±57/56، 6/49±57/10 و 6/74±56/33 بود. میانگین و انحراف معیار اضطراب واحدهای پژوهش یک ساعت پس از مداخله در گروه واقعیت مجازی 7/46±42/30، تنفس ریتمیک 6/14±47/46 و کنترل 6/47±55/93 بود. نتایج بین‌گروهی آزمون آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری نشان داد کاهش میانگین اضطراب واحدهای پژوهش در طی مدت مداخله در سه گروه تفاوت معنی‌داری داشت (0/001˂P). این تفاوت مربوط به گروه کنترل با دو گروه واقعیت مجازی (0/001˂P) و گروه تنفس ریتمیک (0/004=P) است؛ به طوری‌که کاهش میانگین اضطراب واحدهای پژوهش در طی مدت مداخله در گروه واقعیت مجازی و تنفس ریتمیک به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد واقعیت مجازی و تنفس ریتمیک منجر به کاهش اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی می‌شود و کاربرد آن‌ها به عنوان روش‌هایی بدون تهاجم، ارزان، بدون عارضه و قابلیت اجرای آسان پیشنهاد می‌شود.
مواد و روش ها: این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی بود که در سال 1398 روی نود بیمار بستری در بخش مراقبت‌های قلبی بیمارستان علی ابن ابی‌طالب(ع) شهر زاهدان انجام شد. واحدهای پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تخصیص تصادفی در سه گروه واقعیت مجازی، تنفس ریتمیک و کنترل قرار گرفتند. میزان اضطراب قبل، نیم و یک ساعت بعد از مداخله با پرسش‌نامه اشپیل برگر اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 در سطح معنی‌داری 5/05 با استفاده از آزمون‌های آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری و کای‌اسکوئر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار اضطراب واحدهای پژوهش قبل از مداخله در گروه واقعیت مجازی، تنفس ریتمیک و کنترل به ترتیب 7/82±57/56، 6/49±57/10 و 6/74±56/33 بود. میانگین و انحراف معیار اضطراب واحدهای پژوهش یک ساعت پس از مداخله در گروه واقعیت مجازی 7/46±42/30، تنفس ریتمیک 6/14±47/46 و کنترل 6/47±55/93 بود. نتایج بین‌گروهی آزمون آنالیز واریانس اندازه‌های تکراری نشان داد کاهش میانگین اضطراب واحدهای پژوهش در طی مدت مداخله در سه گروه تفاوت معنی‌داری داشت (0/001˂P). این تفاوت مربوط به گروه کنترل با دو گروه واقعیت مجازی (0/001˂P) و گروه تنفس ریتمیک (0/004=P) است؛ به طوری‌که کاهش میانگین اضطراب واحدهای پژوهش در طی مدت مداخله در گروه واقعیت مجازی و تنفس ریتمیک به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد واقعیت مجازی و تنفس ریتمیک منجر به کاهش اضطراب بیماران کاندید آنژیوگرافی می‌شود و کاربرد آن‌ها به عنوان روش‌هایی بدون تهاجم، ارزان، بدون عارضه و قابلیت اجرای آسان پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پايه پزشكي
دریافت: 1398/10/10 | پذیرش: 1399/4/7 | انتشار: 1399/10/12
دریافت: 1398/10/10 | پذیرش: 1399/4/7 | انتشار: 1399/10/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |