دوره 28، شماره 1 - ( زمستان 1400 )
جلد 28 شماره 1 صفحات 139-128 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delavarian Z, Hashemi S I, Vazifeh Mostaan L, Mozaffari Jovin S, Biabani A, Ghazi A. Comparing the Salivary Zinc Finger Protein 510 Concentration in Patients With Oral Squamous Cell Carcinoma and Healthy Individuals. Intern Med Today 2021; 28 (1) :128-139
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3600-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3600-fa.html
دلاوریان زهرا، هاشمی اسحاق، وظیفه مستعان لیلا، مظفری جوین سینا، بیابانی علیرضا، قاضی آلا. بررسی میزان 510 Zinc Finger Protein در بزاق افراد دارای کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و افراد سالم به‌عنوان یک نشانگر جدید برای تشخیص کارسینوم سلول سنگفرشی در مراحل اولیه. طب داخلی روز. 1400; 28 (1) :128-139
زهرا دلاوریان1 
، اسحاق هاشمی2 ، لیلا وظیفه مستعان3 ، سینا مظفری جوین4 ، علیرضا بیابانی5 ، آلا قاضی* 6
، اسحاق هاشمی2 ، لیلا وظیفه مستعان3 ، سینا مظفری جوین4 ، علیرضا بیابانی5 ، آلا قاضی* 6
1- مرکز تحقیقات بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
2- گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات جراحی سرطان، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
3- گروه گوش، حلق و بینی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات جراحی سرطان، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
4- مرکز تحقیقات ژنتیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
5- دندانپزشک، مشهد، ایران.
6- مرکز تحقیقات بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ،ghazial@mums.ac.ir
2- گروه بیوشیمی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات جراحی سرطان، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
3- گروه گوش، حلق و بینی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات جراحی سرطان، دانشگاه علوم‌پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
4- مرکز تحقیقات ژنتیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
5- دندانپزشک، مشهد، ایران.
6- مرکز تحقیقات بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ،
چکیده: (2289 مشاهده)
اهداف: کارسینوم سلول سنگفرشی دهان شایع‌ترین بدخیمی در حفره دهان است. تشخیص زودهنگام این سرطان دهان به درمان به‌موقع و افزایش میزان بقای بیماران منجر می‌شود. اخیراً سطوح نشانگرهای موجود در بزاق به‌عنوان شاخصی برای تشخیص سرطان مورد توجه است. تحقیق حاضر با هدف تعیین مقادیر پروتئین ZNF510) 510 Zinc Finger Protein) در بزاق افراد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و افراد سالم به‌عنوان یک نشانگر جدید برای تشخیص این سرطان دهان در مراحل اولیه انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 21 بیمار مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و 21 فرد سالم در سال 1398 صورت گرفت. نمونه‌های بزاق غیرتحریکی آن‌ها با روش Spitting جمع‌آوری شد. مقادیر ZNF510 با استفاده از روش ELISA اندازه‌گیری و تمام محاسبات با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. سطح معنا‌داری کمتر از 0/05 تعیین شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین غلظت ZNF510 در افراد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان به‌‌طور معنا‌داری بیشتر از افراد سالم بود (0/019=P)، اما بعد از در نظر گرفتن سن به‌عنوان متغیر مخدوشگر، با اینکه میانگین ZNF510 در گروه بیمار بیشتر از گروه سالم بود، اما مقدار اختلاف معنا‌دار نبود (0/090=P). همچنین در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان میانگین ZNF510 در افراد دچار ضایعه با درجه هیستوپاتولوژی II به‌‌طور معنا‌داری بیشتر از افراد دچار ضایعه با درجه I بود (0/001=P).
نتیجه گیری: در این تحقیق، بعد از در نظر گرفتن سن به‌عنوان متغیر مخدوشگر، با اینکه میانگین ZNF510 در گروه بیمار از گروه سالم بیشتر بود، اما اختلاف معنا‌داری مشاهده نشد. هرچند در این مطالعه سن با میانگین ZNF510 رابطه مستقیم و ضعیفی داشت، می‌توان بیان کرد تأثیر وابسته به سن بر ترشح ZNF510 در بزاق وجود دارد. ازاین‌رو مطالعات تکمیلی با در نظر گرفتن متغیر سن و حجم نمونه بالاتر توصیه می‌شود.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 21 بیمار مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان و 21 فرد سالم در سال 1398 صورت گرفت. نمونه‌های بزاق غیرتحریکی آن‌ها با روش Spitting جمع‌آوری شد. مقادیر ZNF510 با استفاده از روش ELISA اندازه‌گیری و تمام محاسبات با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. سطح معنا‌داری کمتر از 0/05 تعیین شد.
یافته ها: در مطالعه حاضر، میانگین غلظت ZNF510 در افراد مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان به‌‌طور معنا‌داری بیشتر از افراد سالم بود (0/019=P)، اما بعد از در نظر گرفتن سن به‌عنوان متغیر مخدوشگر، با اینکه میانگین ZNF510 در گروه بیمار بیشتر از گروه سالم بود، اما مقدار اختلاف معنا‌دار نبود (0/090=P). همچنین در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان میانگین ZNF510 در افراد دچار ضایعه با درجه هیستوپاتولوژی II به‌‌طور معنا‌داری بیشتر از افراد دچار ضایعه با درجه I بود (0/001=P).
نتیجه گیری: در این تحقیق، بعد از در نظر گرفتن سن به‌عنوان متغیر مخدوشگر، با اینکه میانگین ZNF510 در گروه بیمار از گروه سالم بیشتر بود، اما اختلاف معنا‌داری مشاهده نشد. هرچند در این مطالعه سن با میانگین ZNF510 رابطه مستقیم و ضعیفی داشت، می‌توان بیان کرد تأثیر وابسته به سن بر ترشح ZNF510 در بزاق وجود دارد. ازاین‌رو مطالعات تکمیلی با در نظر گرفتن متغیر سن و حجم نمونه بالاتر توصیه می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
علوم پايه پزشكي
دریافت: 1399/7/30 | پذیرش: 1400/10/4 | انتشار: 1400/10/10
دریافت: 1399/7/30 | پذیرش: 1400/10/4 | انتشار: 1400/10/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |