BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-1076-fa.html
، محمد خواجه دلوئی* 2، محمد علیپور1 ، نورا بیگدلی1
2- دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، Emis@mums.ac.ir
چکیده
مقدمه: تهوع و استفراغ پس از عمل جراحی یکی از علل شایع موربیدیتی پس از اعمال جراحی است که با مشکلات خاصی از جمله پنومونی آسپیراتیو دهیدراتاسیون، تأخیر در ترخیص بیمار، اختلالات الکترولیتی و اسید و باز همراه است. تا به حال پروتکل های درمانی مختلفی جهت جلوگیری از این امر گزارش شده ولی تهوع و استفراغ همچنان جزء مشکلات پس از عمل جراحی باقی مانده است.
روش تحقیق: در این مطالعه 2 دسته دارویی اندانسترون و ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید جهت بررسی اثر پروفیلاکسی روی تهوع و استفراغ بررسی شده است. در این بررسی نیم ساعت قبل از عمل داروها به بیماران کاندید آپاندکتومی، با دوز مشخص تجویز شده و میزان تهوع و استفراغ در ریکاوری و 24 و 48 ساعت پس از عمل بررسی گردید.
یافته ها: اثر اندانسترون بر روی کاهش تهوع و استفراغ پس از جراحی حدودا 30 درصد بیشتر از تاثیر ترکیب دگزامتازون- متوکلوپرامید گزارش شده است.
نتیجه گیری: با توجه به عدم ثبت هرگونه عوارض جانبی برای اندانسترون و با توجه به قیمت پایین دارو و در دسترس بودن آن و اثر بالای آن در کاهش تهوع و استفراغ، توصیه می شود که این دارو به عنوان یک عامل مؤثر جهت جلوگیری از تهوع و استفراغ بعد از عمل استفاده شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |