اهداف: بی‌حسی نخاعی روش انتخابی بیهوشی برای جراحی سزارین است. در این روش امکان بروز خطرات مهم راه هوایی مانند لوله‌گذاری مشکل و آسپیراسیون وجود ندارد. بعضی از بیماران به دلیل ترس از عوارض این روش به ویژه سردرد از انتخاب آن پرهیز می‌کنند. این پژوهش با هدف بررسی دقیق میزان بروز سردرد بعد از عمل جراحی با بی‌حسی نخاعی و شناسایی عوامل مرتبط با آن انجام گرفت.

روش‌ها: پژوهش مقطعی- تحلیلی حاضر در سال 1390 به مدت یک سال در بیمارستان 22 بهمن شهرستان گناباد انجام شد. 200 زن حامله که با بی‌حسی نخاعی مورد عمل جراحی سزارین قرار گرفتند به صورت در دسترس و مبتنی بر هدف انتخاب شدند. برای انجام بی‌حسی نخاعی از سوزن شماره 25 از نوع یکبارمصرف، در حالت نشسته و مخلوط فنتانیل (25میکروگرم) و لیدوکائین 5% (75میلی‌گرم) استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده وارد نرم‌افزار SPSS 11.5 شد و با استفاده از آزمون‌های آماری T مستقل و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: 12 بیمار (6%) 24 ساعت بعد از بی‌حسی نخاعی و 44 بیمار (22%) در هفته اول بعد از بی‌حسی نخاعی دچار سردرد شدند. بین نمایه توده بدن (028/0= p ) و شغل (011/0= p ) با بروز سردرد در هفته اول بعد از بی‌حسی نخاعی از نظر آماری ارتباط معنی‌داری وجود داشت. شایع‌ترین عارضه حین بی‌حسی نخاعی هیپوتانسیون (5/52%) بود.

نتیجه‌گیری: شایع‌ترین عارضه حین بی‌حسی نخاعی هیپوتانسیون است. بالاتربودن شاخص توده بدنی و نیز شاغل‌بودن بیماران موجب افزایش ریسک سردرد در هفته اول پس از بی‌حسی نخاعی می‌شود.