Peivandi A, Hashemi E, Salehi M, Masomzadeh M, Razavi M. Evaluation of Hypomagnesemia prevalence in the first 24h admission of postoperative Intensive Care Unit.. Intern Med Today 2014; 20 (1) :29-33
URL:
http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-1915-fa.html
1- دانشگاه علوم پزشکی مشهد
2- ، razavim@mums.ac.ir
چکیده: (5786 مشاهده)
اهداف: هایپومنیزیمی در 15-10% بیماران بستریشده در بیمارستان و 60-40% بیماران بخشهای مراقبت ویژه دیده میشود. این مطالعه به منظور بررسی شیوع هایپومنیزمی در 24 ساعت اول بستری بیماران تحت عمل جراحی انتخابی انجام شد.
روشها: در این بررسی مقطعیِ مداخلهای 60 بیمار که تحت عمل جراحی شکمی انتخابی با بیهوشی عمومی قرار گرفته و در ICU بستری بودند، به روش نمونهگیری غیراحتمالی آسان انتخاب شدند. معیار SAPS برای بررسی همگونبودن شدت بیماری و پیشگویی پیامد آن در بدو ورود به ICU مورد استفاده قرار گرفت. سن، جنسیت، قد، وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، عدد SAPS، احتمال مرگومیر براساس امتیاز SAPS، میزان سدیم، منیزیم کل، کلسیم، پتاسیم و فسفر پلاسما در 24 ساعت اول بستری و میزان کل دفع منیزیم ادراری 24ساعته اول بستری در ICU اندازهگیری و ثبت شد. برای تحلیل دادهها از آزمونهای T مستقل و مجذور کای استفاده شد.
یافتهها: سطح سرمی منیزیم، سدیم، پتاسیم، کلسیم و فسفر و مشخصات جمعیتشناختی (سن، جنسیت، وزن، قد و شاخص توده بدنی)، هیچ ارتباط معنیداری با کمبود منیزیم کل بدن پس از لودینگ دوز منیزیم نشان نداد. رابطه معنیداری بین کمبود منیزیم کل بدن پس از لودینگ دوز منیزیم و طول مدت بستری در ICU مشاهده نشد، اما کمبود منیزیم کل بدن پس از لودینگ دوز منیزیم با میزان مرگومیر مورد انتظار بیماران با استفاده از معیار SAPS ارتباط معنیداری داشت (013/0=p).
نتیجهگیری: سطح سرمی منیزیم نشانگر هایپومنیزیمی غیرقابل اعتمادی است. هرچه میزان کمبود منیزیم کل بدن بیشتر باشد، پروگنوز بدتر است.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
بيهوشی دریافت: 1392/9/22 | پذیرش: 1392/12/28 | انتشار: 1392/12/28