هداف: لوله‌گذاری داخل تراشه موجب افزایش در فعالیت بازتابی سمپاتیک و در نتیجه افزایش فشارخون، آریتمی و تاکی‌کاردی می‌شود. هدف این مطالعه مقایسه اثرات پیش‌داروی کلونیدین و فنتانیل بر شاخص‌های همودینامیک (ضربان قلب، فشارخون سیستولی و دیاستولی) در بیماران وابسته به مواد مخدر تحت لوله‌گذاری داخل تراشه بود.

  مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی یک‌سویه کوری است که در سال 1392 در اتاق عمل بیمارستان 15خرداد گناباد در 60 بیمار تحت عمل جراحی انتخابی وابسته به مواد مخدر، تحت بیهوشی عمومی و لوله‌گذاری داخل تراشه در دو گروه دریافت‌کننده فنتانیل و کلونیدین انجام شد. فشارخون سیستولی، فشارخون دیاستولی و ضربان قلب قبل از لوله‌گذاری تراشه، بلافاصله و 5دقیقه پس از آن اندازه‌گیری و مقایسه شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری T مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون در محیط نرم افزار SPSS 16 استفاده شد.

  یافته‌ها: میانگین تعداد ضربان قلب، فشارخون سیستولی و دیاستولی قبل لوله‌گذاری داخل تراشه، در دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (05/0 p> ) ولی میانگین تعداد ضربان قلب، فشارخون سیستولی و دیاستولی، بلافاصله بعد از لوله‌گذاری داخل تراشه در دو گروه حداکثر بود و ازلحاظ آماری تفاوت معنی‌داری داشت (001/0 p< ). فشارخون سیستولی و دیاستولی در گروه کلونیدین، 5دقیقه پس از لوله‌گذاری، نسبت به قبل از لوله‌گذاری دچار کاهش محسوسی شد و نسبت به گروه فنتانیل اختلاف آماری معنی‌داری داشت (001/0 p< ).

  نتیجه‌گیری: در بیماران وابسته به مواد مخدر، استفاده از داروی فنتانیل به‌عنوان پیش‌دارو قبل از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری داخل تراشه، نسبت به کلونیدین تاثیر کمتری در کنترل شاخص‌های همودینامیک دارد.