اهداف: دیابت اختلال آندوکرینی شایعی است که باعث هیپرلیپیدمی و هیپرگلیسمی می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره غلاف میوه کهورک بر هیستوپاتولوژی کبد و غلظت مالون‌دی‌آلدئید بافت کبد در موش‌های صحرایی دیابتی بود. مواد و روش‌ها: 45 سر موش صحرایی نر ویستار (300-200گرم) به سه گروه شاهد، دیابتی و دیابتی تحت درمان تقسیم شدند. دیابت نوع یک با تزریق داخل‌صفاقی استرپتوزوتوسین (42میلی‌گرم بر کیلوگرم) القا شد. یک هفته پس از دیابتی‌شدن، عصاره غلاف کهورک (300میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به‌مدت 30 روز به‌صورت گاواژ به موش‌های گروه دیابتی تحت تیمار خورانده شد. تغییرات هیستوپاتولوژیک کبد با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین و میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. همچنین میزان مالون‌دی‌آلدئید بافت کبد براساس واکنش تیوباربیتوریک‌اسید اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون آماری T استیودنت و آزمون مجموع رتبه‌ای من- ویتنی بررسی شدند. یافته‌ها: تیمار با عصاره کهورک، غلظت مالون‌دی‌آلدئید بافت کبد را در گروه دیابتی تحت تیمار در مقایسه با گروه دیابتی به‌طور معنی‌داری کاهش داد (05/0p<). تورم و واکوئوله‌شدن هپاتوسیت‌ها همراه با نامنظم‌شدن هپاتیک‌کوردها و باریک‌شدن سینوزوئیدها در گروه دیابتی مشاهده شد. همه علایم مذکور در گروه دیابتی تحت درمان بهبود داشت. نتیجه‌گیری: عصاره غلاف میوه کهورک می‌تواند غلظت مالون‌دی‌آلدئید را به‌عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در بافت کبد کاهش دهد و از آسیب کبدی ناشی از دیابت جلوگیری کند.