اهداف: صرع از شایعترین بیماریهای اعصاب کودکان است که در یافتن اتیولوژی آن، روش تصویربرداری ارجح MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) است. از آنجایی که در بسیاری از مراکز MRI در دسترس نیست، لذا مطالعه حاضر با هدف مقایسه یافتههای سیتیاسکن و MRI بدون تزریق مغز کودکان مبتلا به صرع انجام شد.
ابزار و روشها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی، 160 کودک یک ماه تا 14 سال مبتلا به صرع مراجعهکننده به کلینیک اعصاب اطفال دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد از مهر 1391 بررسی شدند. اطلاعات از طریق مصاحبه با والدین، گرفتن شرح حال، انجام معاینه فیزیکی و بررسی یافتههای سیتیاسکن و MRI در پرسشنامه ثبت شد. نتایج توسط نرمافزار SPSS 15 و آزمون مجذور کای تحلیل شدند.
یافتهها: سیتیاسکن در 121 کودک (6/75%) طبیعی و در 39 کودک (4/24%) غیرطبیعی و MRI در 84 کودک (5/52%) طبیعی و در 76 کودک (5/47%) غیرطبیعی بود. نتیجه سیتیاسکن و MRI در 119 کودک (4/73%) با هم مطابقت داشت (001/0=p). موارد غیرطبیعی سیتیاسکن در سن کمتر از ششماهگی، کودکان با تاخیر تکاملی، معاینه فیزیکی غیرطبیعی و نوار مغز غیرطبیعی صرعی، و موارد غیرطبیعی MRI در سن 14-2سالگی، کودکان با تاخیر تکاملی، معاینه فیزیکی غیرطبیعی، تشنج موضعی و نوار مغز غیرطبیعی غیراختصاصی بیشتر دیده شد.
نتیجهگیری: در بررسی کودکان مبتلا به صرع در گروه سنی 14-2ساله، تشنج موضعی و نوار مغز غیرطبیعی غیراختصاصی، MRI نسبت به سیتیاسکن ارجحیت دارد و در سن کمتر از 6 ماه، کودکان با تاخیر تکاملی، معاینه فیزیکی غیرطبیعی و نوار مغز غیرطبیعی صرعی سیتیاسکن کفایت میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |