اهداف: بیماری صرع از شایع‌ترین اختلالات عصبی در دوره کودکی است. در مورد کودکان مصروع، غالباً مادران نقش مراقب اصلی را بر ‌عهده دارند که فشارهای روانی زیادی را متحمل می‌شوند. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر توانمندسازی بر خود‌کارآمدی مادران دارای کودک مصروع در زمینه‌های تطابق روانی، کسب حمایت و دریافت اطلاعات بود.

مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوگروهه قبل و بعد با گروه کنترل در سال 1393، 100 نفر از مادران دارای کودک مصروع بستری‌شده در بخش اعصاب بیمارستان قائم^(عج) مشهد به‌روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شده و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش (50 نفر) و کنترل (50 نفر) قرار گرفتند. ابزار‌ گردآوری داده‌ها، فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه خودکارآمدی مراقب بود. برنامه توانمندسازی فقط برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. خودکارآمدی مادران، قبل و بعد از مداخله، در دو گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس داده‌ها به‌کمک نرم‌‌افزار SPSS 11.5 و با استفاده از آزمون‌های آماری T مستقل، T زوجی، مجذور کای، دقیق فیشر و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: میانگین نمرات خودکارآمدی در ابعاد تطابق روانی، کسب حمایت و دریافت اطلاعات، قبل از مداخله، بین دو گروه تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0p>)، ولی دو گروه بعد از مداخله با یکدیگر تفاوت معنی‌دار داشتند (001/0p<). همچنین در گروه آزمایش، میانگین نمرات بعد از مداخله به‌طور معنی‌داری بیشتر از قبل از مداخله بود (001/0p<).

نتیجه‌گیری: برنامه توانمندسازی، خود‌کارآمدی مادران دارای کودک مصروع را در زمینه‌های تطابق روانی، کسب حمایت و دریافت اطلاعات افزایش می‌دهد.