اهداف: چاقی از مشکلات بهداشتی مهم در سراسر دنیا است که به‌طور روزافزونی در حال افزایش است. سبک زندگی کم‌تحرک یکی از دلایل عمده چاقی است. هدف مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مصاحبه انگیزشی بر قصد انجام فعالیت بدنی در زنان چاق یا دارای اضافه‌وزن با استفاده از تئوری انگیزش محافظت بود.

مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی در سال 1394، 60 نفر از زنان چاق یا دارای اضافه‌وزن مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر گرگان به‌صورت نمونه‌گیری غیراحتمالی و دردسترس انتخاب شده و به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل و مصاحبه انگیزشی تقسیم شدند. متغیرهای پژوهش قبل، 2 و 6 ماه پس از مداخله، در هر دو گروه توسط پرسش‌نامه محقق‌ساخته اندازه‌گیری شد. تحلیل‌ داده‌ها به‌کمک نرم‌افزار SPSS 18 و توسط آزمون‌های آماری T مستقل، مجذور کای، آنووا با اندازه‌های مکرر، LSD و رگرسیون خطی تک‌متغیره و چندمتغیره انجام شد.

یافته‌ها: نمره تمام سازه‌های تئوری انگیزش محافظت در گروه مصاحبه انگیزشی در مقایسه با گروه کنترل، 2 و 6 ماه بعد از مداخله افزایش معنی‌دار یافت (001/0p<)، اما کاهش شاخص‌های آنتروپومتریک وزن و شاخص توده بدنی در 2 و 6 ماه بعد، معنی‌دار نبود (05/0p>). قوی‌ترین سازه‌های پیش‌بینی‌کننده قصد انجام فعالیت بدنی در 2 ماه پس از مداخله به ترتیب کارآیی پاسخ درک‌شده، خودکارآمدی و شدت درک‌شده و 6 ماه پس از مداخله به ترتیب نگرش و شدت درک‌شده بودند.

نتیجه‌گیری: اجرای مصاحبه انگیزشی، نمره تمام سازه‌های تئوری انگیزش محافظت و متعاقباً قصد انجام فعالیت بدنی را در زنان چاق یا دارای اضافه‌وزن افزایش می‌دهد.