اهداف: فنل و مشتقات محلول آن در آب از مهم‌ترین و متداول‌ترین آلاینده‌های سمی و خطرناک متاثر بر سلامت عموم افراد در جامعه هستند. این مطالعه با هدف بررسی فرآیند نانوفتوکاتالیکی نانواکسید روی/تابش فرابنفش بر تجزیه فنل محلول در آب انجام شد.

مواد و روش‌ها: برای انجام این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی ابتدا نمونه‌های فاضلاب مصنوعی محتوی فنل با غلظت‌های اولیه 50، 100 و 200میلی‌گرم بر لیتر درون یک راکتور ازپیش‌ساخته با حجم مفید یک لیتر و در مقیاس آزمایشگاهی به روش ناپیوسته ریخته شدند. اثر پارامترهای تابش پرتو فرابنفش در سه شدت 50، 75 و 125وات، اکسید روی با غلظت‌های 1/0 و 2/0گرم بر لیتر، pH 5، 7 و 9 در زمان‌های اکسیداسیون 5 الی 30 دقیقه به‌صورت مجزا و همزمان بر حذف فنل بررسی شدند. غلظت نهایی فنل به روش اسپکتروفتومتری در طول موج 500نانومتر تعیین شد.

یافته‌ها: با افزایش pH از 5 به 9 راندمان فرآیند پس از 30دقیقه از حدود 93 به 73% کاهش یافت. کارآیی تجزیه فنل با افزایش دوز نانوذرات اکسید روی از 1/0 به 2/0گرم بر لیتر موجب کاهش راندمان حذف فنل از 2/93 به 4/88% شد. با افزایش غلظت 50 به 200میلی‌گرم بر لیتر فنل، راندمان از 93 به حدود 71% کاهش یافت.

نتیجه‌گیری: با کاهش pH، کاهش دوز نانوذرات اکسید روی، کاهش غلظت اولیه فنل، افزایش زمان اکسیداسیون و افزایش شدت تابش فرابنفش، راندمان حذف فنل در طول فرآیند افزایش می‌یابد.