اهداف: احساس تنهایی، تجربه ای ناخوشایند و آزاردهنده و شایع در نوجوانان است. وقتی این احساس به طور مکرر اتفاق افتد، اثرات مخربی بر سلامت جسمی، روانی و عاطفی نوجوان می‌گذارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش سبک فرزندپروری به والدین بر احساس تنهایی نوجوانان انجام گرفت.

مواد و روش­ها: این پژوهش نیمه‌تجربی در 50  نوجوان دارای احساس تنهایی در حد متوسط در محدوده سنی 14 تا 17 سال و والدین­شان در شهر گناباد از تیر تا دی ماه 1394 انجام شد. نمونه‌ها به روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند. پس از تقسیم نمونه‌ها به دو گروه آزمون و کنترل، آموزش در گروه آزمون به والدین در 11جلسه و هر جلسه 2-5/1 ساعت در 6 هفته ارایه شد اما گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات جمعیت‌شناختی و مقیاس تجدیدنظرشده احساس تنهایی UCLA گردآوری شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 با آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه، مجذور کای، T زوجی و T مستقل تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: سبک غالب فرزندپروری در مادران گروه کنترل (80/3±22/32) و آزمون (89/3±78/33) مقتدرانه (183/0=p) و در پدران گروه کنترل (66/4±81/30) و آزمون (30/6±65/31) نیز مقتدرانه (131/0=p) بود. میانگین احساس تنهایی در گروه کنترل از 40/4±00/41 قبل از مداخله به 64/4±27/41 بعد از مداخله افزایش یافت که این افزایش معنی‌دار نبود (642/0=p). در گروه آزمون نیز احساس تنهایی از 08/4±78/39 قبل از مداخله به 84/6±35/39 بعد از مداخله کاهش یافت که این کاهش معنی‌دار نبود (776/0=p).

نتیجه‌گیری: آموزش سبک فرزندپروری به والدین تاثیری بر احساس تنهایی نوجوانان ندارد.