اهداف مراقبت از بیماران اسکیزوفرن، یک کار فرسوده‌کننده و دشوار برای اعضای خانواده این بیماران است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب‌آوری، معنا در زندگی و عملکرد خانوادگی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بوده است.
مواد و روش ها طرح پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی به صورت پیش‌آزمون پس‌آزمون پیگیری با گروه کنترل بوده است. نمونه این پژوهش شامل ۳۰ نفر از اعضای خانواده‌های بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مراجعه‌کننده به دو مرکز توان‌بخشی اعصاب و روان استان اصفهان بوده است که به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند.گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسه هفتگی دریافت کرد و گروه کنترل هیچ‌گونه درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه در سه مرحله پیش‌آزمون ،پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه سنجیده شدند. ابزارهای سنجش در این پژوهش عبارت بودند از مقیاس تاب‌آوری کانر و دیویدسون، مقیاس معنا در زندگی استگر و مقیاس عملکرد خانوادگی مک مستر. داده‌ها با استفاده از نسخه ۲۱ نرم‌افزار SPSS و با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های تکراری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها یافته‌های پژوهش نشان داد بین نمرات پس‌آزمون و پیگیری مقیاس معنا در زندگی و عملکرد خانوادگی دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (P<۰/۰۵). همچنین بین نمرات تاب‌آوری دو گروه در مرحله پس‌آزمون تفاوت معناداری به دست آمد، ولی در مرحله پیگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد (P>۰/۰۵).
نتیجه گیری با توجه به یافته‌های این پژوهش مبنی بر تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در معنا در زندگی، عملکرد خانوادگی و تاب‌آوری، این درمان می‌تواند برای بهبود این متغیرها برای مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی استفاده شود.