1- ، drsamini@gmail.com
چکیده: (22308 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات متعددی به منظور ارائه یک روش درمانی مناسب برای درمان تومورهای سیستم عصبی مرکزی که در ضمن حاملگی تشخیص داده میشوند، انجام شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع تومورهای سیستم عصبی مرکزی در طی دوره حاملگی، روشهای درمانی و زمان مناسب جراحی در این بیماران انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه که به صورت گذشتهنگر از مهرماه 1378 تا اسفند 1384 در بخشهای جراحی مغز و اعصاب بیمارستانهای قائم و شهید کامیاب مشهد انجام شد، در مجموع 415 بیمار مؤنث مورد بررسی قرار گرفتند که 308 مورد تومور اینتراکرانیال و 107 مورد تومور اینترااسپینال داشتند. پس از تعیین تعداد بیمارانی که در سن باروری بودند (15 تا 45 سال)، بررسی و مقایسه آماری در افرادی که دارای تومور مغزی یا نخاعی بودند، انجام گردید. دادههای جمعآوری شده با استفاده از روشهای آماری توصیفی (شاخصهای مرکزی و پراکندگی و توزیع فراوانی) و تحلیلی و آزمون Chi-Square در سطح معنیداری 05/0P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: از مجموع بیمارانی که دچار تومور اینتراکرانیال و اینترااسپینال شده بودند، 23 نفر حامله بودند (17 مورد تومور اینتراکرانیال و 6 مورد تومور اینترااسپینال). 9/52% تومورهای مغزی در ضمن حاملگی، مننژیوما بود. این میزان در تومورهای نخاعی به 50% رسید. در مطالعه انجام شده، عمل جراحی در بیشتر موارد پس از زایمان صورت گرفته و نتایج جراحی نیز در تمام موارد خوب بود.
نتیجهگیری: تصمیمگیری برای اتخاذ روش درمانی مناسب در بیمارانی که در ضمن حاملگی، مبتلا به تومورهای مغزی یا نخاعی میشوند و یا علائم و نشانههای ناشی از این تومورها بروز مینماید، متفاوت است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که میزان ایجاد و یا افزایش رشد برخی از تومورهای مغزی و نخاعی بویژه مننژیوما در ضمن حاملگی بیشتر است. در مواردی که وضعیت نورولوژیک بیمار خوب باشد و بویژه در مواردی که تشخیص تومور در نیمه دوم حاملگی انجام شده است، بهتر است عمل جراحی پس از زایمان صورت پذیرد. در موارد اورژانس باید عمل جراحی در هر سنّی از حاملگی انجام شود.
نوع مطالعه:
گزارش موردی |
موضوع مقاله:
پزشكي داخلی دریافت: 1386/4/1 | انتشار: 1385/4/24