دوره 26، شماره 2 - ( بهار 1399 )
جلد 26 شماره 2 صفحات 169-156 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saremi A, Parastesh M, Mohammadi L. Resistin Changes Following Aerobic Exercise and its Relationship With Fertility in Male Rats With Type 2 Diabetes. Intern Med Today 2020; 26 (2) :156-169
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3339-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3339-fa.html
صارمی عباس، پرستش محمد، محمدی لیلی. بررسی تغییرات رزیستین به دنبال تمرینات هوازی و ارتباط آن با باروری در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2. طب داخلی روز. 1399; 26 (2) :156-169
بررسی تغییرات رزیستین به دنبال تمرینات هوازی و ارتباط آن با باروری در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع 2
عباس صارمی1 
، محمد پرستش* 2، لیلی محمدی1
، محمد پرستش* 2، لیلی محمدی1
1- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. ،m-parastesh@araku.ac.ir
2- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. ،
چکیده: (2839 مشاهده)
اهداف رزیستین از بافت چربی ترشح می‌شود و می‌تواند بین دیابت و ناباروری ارتباط برقرار کند. این مطالعه با هدف بررسی تغییرات رزیستین به دنبال تمرینات هوازی در موشهای دیابتی و ارتباط آن با پارامترهای اسپرم صورت گرفته است.
مواد و روش ها در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن: 56 روز، وزن: 200-250 گرم) به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تمرین هوازی. دیابت از طریق یک نوبت تزریق داخل‌صفاقی (65 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) استرپتوزوتوسین القا شد. هفت روز پس از تزریق و پس از 12 ساعت ناشتایی، حیوانات با غلظت گلوکز خون بیش از 250 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، دیابتی در نظر گرفته شدند. هفت روز پس از القای دیابت، حیوانات در گروه ورزشی تحت تمرین هوازی پیش‌رونده قرار گرفتند (دویدن روی تردمیل برای یک ساعت، 27 متر بر دقیقه، پنج روز در هفته). پس از 10 هفته تمرین، میزان اسپرم و غلظت رزیستین اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مقایسه شدند (05/0>P).
یافته ها القای دیابت به طور معنی‌دار موجب کاهش تعداد (001/0=P)، تحرک (001/0=P)، زنده‌مانی (001/0=P) و مورفولوژی (01/0=P) اسپرم شد. شاخص‌های اسپرمی چون تعداد (03/0=P) و زنده‌مانی (002/0=P) به طور معنی‌دار در گروه دیابت ورزشی بیش از گروه دیابتی کم‌تحرک بود. اختلاف معنی‌داری در سطوح رزیستین بین گروه‌های دیابتی ورزش و دیابتی کم‌تحرک مشاهده نشد (40/0=P).
نتیجه گیری این نتایج نشان می‌دهد یک برنامه تمرین هوازی 10 هفته‌ی کیفیت اسپرمی را در مدل موشهای صحرایی دیابتی نوع 2، مستقل از تغییرات رزیستین، بهبود می‌بخشد.
مواد و روش ها در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن: 56 روز، وزن: 200-250 گرم) به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل دیابتی و دیابتی تمرین هوازی. دیابت از طریق یک نوبت تزریق داخل‌صفاقی (65 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن) استرپتوزوتوسین القا شد. هفت روز پس از تزریق و پس از 12 ساعت ناشتایی، حیوانات با غلظت گلوکز خون بیش از 250 میلی‌گرم در دسی‌لیتر، دیابتی در نظر گرفته شدند. هفت روز پس از القای دیابت، حیوانات در گروه ورزشی تحت تمرین هوازی پیش‌رونده قرار گرفتند (دویدن روی تردمیل برای یک ساعت، 27 متر بر دقیقه، پنج روز در هفته). پس از 10 هفته تمرین، میزان اسپرم و غلظت رزیستین اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مقایسه شدند (05/0>P).
یافته ها القای دیابت به طور معنی‌دار موجب کاهش تعداد (001/0=P)، تحرک (001/0=P)، زنده‌مانی (001/0=P) و مورفولوژی (01/0=P) اسپرم شد. شاخص‌های اسپرمی چون تعداد (03/0=P) و زنده‌مانی (002/0=P) به طور معنی‌دار در گروه دیابت ورزشی بیش از گروه دیابتی کم‌تحرک بود. اختلاف معنی‌داری در سطوح رزیستین بین گروه‌های دیابتی ورزش و دیابتی کم‌تحرک مشاهده نشد (40/0=P).
نتیجه گیری این نتایج نشان می‌دهد یک برنامه تمرین هوازی 10 هفته‌ی کیفیت اسپرمی را در مدل موشهای صحرایی دیابتی نوع 2، مستقل از تغییرات رزیستین، بهبود می‌بخشد.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
فيزيولوژی پزشکی
دریافت: 1398/4/10 | پذیرش: 1398/8/25 | انتشار: 1399/4/1
دریافت: 1398/4/10 | پذیرش: 1398/8/25 | انتشار: 1399/4/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |