هدف:یکی از مهمترین بیماری­های پوست سرطان­های پوستی می­باشند،در سال­های اخیر بروز سرطان­های پوستی افزایش یافته است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اپیدمیولوژیک کارسینوم سلول بازال در بیماران کلینیک پوست بیمارستان علامه بهلول گنابادی بین سال­های 1395 تا 1398 طراحی شده است.
مواد و روش ها:مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی- مقطعی می­باشد که بر روی تمامی بیمارانی که از ابتدای سال 1395 تا انتهای نیمه اول سال 1398 مبتلا به نوعی ضایعه پوستی مشکوک به BCC بوده­اند و نمونه بیوپسی پوستی آنان جهت تایید تشخیص از کلینیک پوست به آزمایشگاه پاتولوژی بیمارستان علامه بهلول گنابادی ارسال شده بود مورد غربالگری قرارگرفته و براساس معیارهای پژوهش تعداد 149 برگه پاتولوژی تکمیل شده که BCC در لیست های تشخیص های افتراقی بالینی ضایعه پوستی بود، مورد بررسی قرارگرفت. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و در سطح معنی داری کمتر از 0/05 تجزیه و تحلیل شد

یافته ها: در مطالعه حاضر شیوع BCC 2/36 درصد محاسبه گردید، براساس محل ضایعه BCC ، بیشترین محل درگیر مربوط به ناحیه­ی صورت با 77/7درصد بود، بین سن و شیوع BCC ارتباط آماری معنی ­داری یافت شد، در حالیکه بین شیوع BCC با محل زندگی و جنس ارتباط آماری یافت نشد.

نتیجه گیری:یافته ها حاکی از آن بود افزایش سن و مرد بودن  احتمال ابتلا به سرطان BCC را در ناحیه صورت افزایش می­دهد. که می­تواند به علت تماس بیشتر صورت با محیط بیرون و تابش مستقیم آفتاب و یا تماس بیشتر با مواد سرطان زا باشد بنابراین برنامه های غربالگری جهت تشخیص زودرس این بیماری در مراحـل اولیـه آن توصیه می­شود.