Shahrokhi H, Fallah Mohammadi M, Naderi A, Nabizadeh Z. Effects of Core Stabilization on Lumbopelvic Motor Control and Pain in Patients with Nonspecific Chronic Low Back Pain: A Randomized Clinical Trial. Intern Med Today 2023; 29 (2) :105-115
URL:
http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-4016-fa.html
شاهرخی حسین، فلاح محمدی محمد، نادری عین اله، نبی زاده زهرا. تاثیر تثبیت مرکز بدن بر روی کنترل حرکت کمری -لگنی و درد کمر در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی. طب داخلی روز. 1401; 29 (2) :105-115
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-4016-fa.html
1- گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده ی علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران. ، h.shahrokhi@hsu.ac.ir
2- گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده ی علوم ورزشی، دانشگاه حکیم سبزواری، سبزوار، ایران.
3- گروه علوم ورزشی، دانشکده ی علوم انسانی، مؤسسه ی آموزش عالی شفق، مازندران، ایران.
4- گروه علوم ورزشی، دانشکدهی تربیتبدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، سمنان، ایران.
چکیده: (801 مشاهده)
هدف: درد و تغییر در کنترل حرکتی از پیامدهای کمردرد مزمن است. مطالعهی حاضر بهمنظور بررسی تأثیر برنامهی ششهفتهای تثبیتکنندهی مرکز بدن روی توپ سوئیسی در سطح درد و کنترل حرکتی کمریلگنی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعهی کارآزمایی بالینی تصادفیشده دربارهی ۲۴ شرکتکنندهی مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (12 زن و 12 مرد؛ میانگین [SD] سن=42/08 [7/05] سال) بود. شرکتکنندگان بهطور تصادفی در دو گروه آزمایش (12=n) و کنترل (12=n) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش تحت یک مداخلهی ششهفتهای تمرینات ثبات مرکزی روی توپ سوئیسی قرار گرفتند، درحالیکه افراد گروه کنترل فیزیوتراپی روتین دریافت کردند. شدت درد پیامد اولیهی اندازهگیریشده و کنترل حرکتی پیامد ثانویه بود. پیامد اولیه شدت درد بود که با استفاده از مقیاس آنالوگ بصری از 0 تا 10 اندازهگیری شد. پیامد ثانویه کنترل حرکتی کمریلگنی بود که با استفاده از تستهای مختلف مانند تست شکمی بلند کردن زانو، تست افتادن زانو به خارج زانوی خم، تست تعظیم پیشخدمت، تست اکستنشن زانوی نشسته و تست عضلات عرضی شکم ارزیابی شد. ارزیابیها در پیشآزمون، در انتهای مداخله و در پیگیری یکماهه صورت گرفت.
یافتهها: مداخلهی اصلی به افزایش معنادار کنترل حرکتی در پسآزمون منجر شد (0/001<P، 6/04=d)، اگرچه این اثر در ارزیابی پیگیری ادامه پیدا نکرد. علاوه بر این، کاهش معناداری در شدت درد هم در دورهی پسآزمون (0/001<P، 3/31=d) هم در دورهی پیگیری (0/001<P، 2/98=d) مشاهده شد. علاوه بر این، در هر دو گروه بین میانگین هر دو متغیر از پیشآزمون تا پسآزمون تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05<P).
نتیجه گیری:: شش هفته تمرینات ثبات مرکزی روی توپ سوئیسی در مقایسه با فیزیوتراپی روتین به بهبود بیشتر شدت درد و کنترل حرکتی کمریلگنی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی منجر شد.
نوع مطالعه:
پژوهشی |
موضوع مقاله:
ارتوپدی و بيومکانيک دریافت: 1402/8/22 | پذیرش: 1403/5/10 | انتشار: 1401/12/19