اهداف: حفظ یک رابطه رضایت بخش با جنس مخالف برای رسیدن به شادی و سلامت جسمی برای بسیاری از افراد مهم است. بنابراین هدف پژوهش حاضر تأثیر سبک دلبستگی بر تعهد زناشویی و باورهای جنسی براساس نقش میانجیگری بدکارکردی جنسی در دانشجویان زن متأهل شهر اهواز میباشد.
مواد وروشها: شرکتکنندگان در این پژوهش 183 نفر از دانشجویان زن متأهل شهر اهواز بودند که به روش نمونه گیری هدفمند دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه شیوههای رفتاری (BSQ)، پرسشنامه تعهد زناشویی(MCQ)، پرسشنامهی باورهای ناکارآمد جنسی و پرسشنامه بدکارکردیجنسی یا پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان بودند. طرح پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر است. ارزیابی الگوی پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. جهت آزمون روابط غیرمستقیم از روش بوت استراپ استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که هر 6 مسیر مستقیم در مدل معنادار شدند. همچنین همه اثرات غیرمستقیم سبک های دلبستگی (ایمن، ناایمن) و تعهد زناشویی و باورهای جنسی با میانجیگری بدکارکردی جنسی معنادار شدند. سطح معناداری در این مطالعه 0/05=α بود.
نتیجهگیری: سبک دلبستگی با تعهد زناشویی و باورهای جنسی رابطه دارد و بدکارکردی جنسی هر چه بیشتر زنان به این رابطه دامن میزند. افرادی که سبکی ناایمن دارند بطور ناخواسته مشکلات جنسیشان خیلی زود آشکار میشود که همین مشکلات باورهای جنسی طرفین را خراب کرده و احتمال خیانت را بیشتر میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |