اهداف: هدف از انجام عمل جراحی پیوند عروق کرونر، بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونری است. بسیاری از مطالعات انجام‌شده اجرای یک برنامه بازتوانی قلبی پس از عمل جراحی را لازمه رسیدن به این هدف بیان نموده‌اند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر بازتوانی قلبی بر کیفیت زندگی بیماران پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی در سال 1391، 70 بیمار (35 بیمار در گروه آزمون و 35 بیمار در گروه کنترل) تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر در مرکز قلب شهیدرجایی تهران به‌روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برنامه بازتوانی قلبی به‌مدت 12 جلسه برای گروه آزمون انجام شد و گروه کنترل فقط مراقبت‌های معمول را دریافت نمودند. کیفیت زندگی بیماران دو گروه، قبل و بعد از برنامه بازتوانی قلبی با استفاده از پرسش‌نامه کیفیت زندگی بیماران قلبی فرانس و پاورس اندازه‌گیری شد. داده‌ها در قالب نرم‌افزار SPSS 16 و با استفاده از آزمون‌های T زوجی، T مستقل و رگرسیون خطی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بیماران دو گروه کنترل و آزمون از نظر سن و جنسیت همگون بودند. پیش از مداخله بین دو گروه از نظر نمره کیفیت زندگی اختلاف معنی‌دار آماری وجود نداشت. پس از انجام بازتوانی قلبی برای گروه آزمون، نمره کیفیت زندگی در هر دو گروه افزایش یافت، ولی اختلاف بین گروه کنترل (48/1±49/18) و گروه آزمون (11/1±99/19) معنی‌دار بود (001/0p<). نتیجه‌گیری: برنامه بازتوانی قلبی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران متعاقب عمل جراحی پیوند عروق کرونر موثر است.