دوره 25، شماره 2 - ( بهار 1398 )
جلد 25 شماره 2 صفحات 84-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karimirad Kamarej M, Abbassi Daloii A, Barari A, Ziaolhagh S. The Effect of Isosorbide and Garlic Supplementation on Protein Levels and Gene Expression of PLA2 at the Heart Tissue in Female Rats with Hypertension After a Period of Endurance Training. Intern Med Today 2019; 25 (2) :77-84
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3146-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-3146-fa.html
کریمی زاد کمارج محبوبه، عباسی دلویی آسیه، براری علیرضا، ضیاالحق سید جواد. اثر مصرف ایزوسورباید و مکمل سیر بر سطوح پروتئین و بیان ژن فسفولیپاز بافت -A2 (PLA2) قلب در رت های ماده مبتلا به پرفشاری خون پس از یک دوره تمرین استقامتی. طب داخلی روز. 1398; 25 (2) :77-84
1- گروه فیزیولوژی ورزشی واحد آیت الله آملی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، آمل، ایران.
2- گروه فیزیولوژی ورزشی واحد آیت الله آملی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، آمل، ایران. ،abbasi.daloii@gmail.com
2- گروه فیزیولوژی ورزشی واحد آیت الله آملی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، آمل، ایران. ،
چکیده: (3385 مشاهده)
اهداف: فشار خون بالا یک بیماری پلی ژنیک است که با تعامل عوامل ژنتیکی و محیطی مرتبط می باشد. هدف از این تحقیق بررسی اثر مصرف ایزوسورباید و مکمل سیر بر سطوح پروتئین و بیان ژن فسفولیپاز-A2 (PLA2) بافت قلب در رت های ماده مبتلا به پرفشاری خون پس از یک دوره تمرین استقامتی بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 40سر موش ماده ویستار با وزن 180 تا 220گرم به طور تصادفی در 8 گروه شامل کنترل سالم، شم، القاء فشار خون (هایپر)، سیر، تمرین استقامتی، تمرین استقامتی-سیر، ایزوسورباید و تمرین استقامتی-ایزوسورباید تقسیم شدند. رت ها پس از یک دوره رژیم غذایی و تزریق ماده L_NAME به میزان 10میلی گرم به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن، 6 روز در هفته به مدت 8 هفته به پرفشاری خون مبتلا شدند. سپس گروه های تجربی به مدت شش هفته 40میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن ایزوسورباید و 50 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن مکمل سیر دریافت کردند. برنامه تمرین استقامتی نیز با سرعت 20 تا 30 متر در دقیقه و مدت 20 الی 35 دقیقه، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته اجرا شد. سطوح پروتئین و بیان ژن PLA2 بافت قلب با استفاده از کیت الایزا و روش Real Time PCR اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد سطح پروتئین فسفولیپاز-A2 بافت قلب در گروه های سورباید (043/0 P=) و سورباید-تمرین
(035/0 P=) نسبت به گروه هایپر به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین میزان بیان ژن فسفولیپاز-A2 بافت قلب در گروه های سیر، تمرین، سیر-تمرین، سورباید و سورباید-تمرین نسبت به گروه هایپر به طور معنی داری کاهش یافت
(0001/0 P=).
نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر، به نظر می رسد تمرین هوازی، سیر و ایزوسورباید و مداخله ترکیبی آن ها می تواند به بهبود عوامل درگیر در پرفشاری خون کمک کند.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 40سر موش ماده ویستار با وزن 180 تا 220گرم به طور تصادفی در 8 گروه شامل کنترل سالم، شم، القاء فشار خون (هایپر)، سیر، تمرین استقامتی، تمرین استقامتی-سیر، ایزوسورباید و تمرین استقامتی-ایزوسورباید تقسیم شدند. رت ها پس از یک دوره رژیم غذایی و تزریق ماده L_NAME به میزان 10میلی گرم به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن، 6 روز در هفته به مدت 8 هفته به پرفشاری خون مبتلا شدند. سپس گروه های تجربی به مدت شش هفته 40میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن ایزوسورباید و 50 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن مکمل سیر دریافت کردند. برنامه تمرین استقامتی نیز با سرعت 20 تا 30 متر در دقیقه و مدت 20 الی 35 دقیقه، پنج جلسه در هفته و به مدت شش هفته اجرا شد. سطوح پروتئین و بیان ژن PLA2 بافت قلب با استفاده از کیت الایزا و روش Real Time PCR اندازه گیری شد.
یافته ها: نتایج نشان داد سطح پروتئین فسفولیپاز-A2 بافت قلب در گروه های سورباید (043/0 P=) و سورباید-تمرین
(035/0 P=) نسبت به گروه هایپر به طور معنی داری کاهش یافت. همچنین میزان بیان ژن فسفولیپاز-A2 بافت قلب در گروه های سیر، تمرین، سیر-تمرین، سورباید و سورباید-تمرین نسبت به گروه هایپر به طور معنی داری کاهش یافت
(0001/0 P=).
نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق حاضر، به نظر می رسد تمرین هوازی، سیر و ایزوسورباید و مداخله ترکیبی آن ها می تواند به بهبود عوامل درگیر در پرفشاری خون کمک کند.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
مطالعه بيماری‌ها
دریافت: 1397/8/21 | پذیرش: 1397/11/16 | انتشار: 1398/1/17
دریافت: 1397/8/21 | پذیرش: 1397/11/16 | انتشار: 1398/1/17
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |