دوره 29، شماره 2 - ( بهار 1401 )
جلد 29 شماره 2 صفحات 86-81 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Halvani A, Rafatmagham S. Survival Analysis in Patients with Malignant Pleural Effusion. Intern Med Today 2023; 29 (2) :81-86
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-4021-fa.html
URL: http://imtj.gmu.ac.ir/article-1-4021-fa.html
حلوانی ابوالحسن، رفعت مقام ساره. تجزیه و تحلیل بقا در بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم. طب داخلی روز. 1401; 29 (2) :81-86
1- دکتری، گروه داخلی، واحد علوم پزشکی یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.
2- دکتری، گروه داخلی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران. ،r.sareh2012@gmail.com
2- دکتری، گروه داخلی، دانشگاه علوم پزشکی فسا، فسا، ایران. ،
چکیده: (531 مشاهده)
هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی بقای بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم (MPE) و شناسایی عوامل موثر بر پیش آگهی انجام شد. شناسایی این عوامل و ارائه درمان مناسب برای بیمارانی که میزان بقای کمتری در MPE دارند بسیار مهم است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به بررسی بقای بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم در کلینیک‌های انکولوژی یزد در سال‌های 1391 تا 1401 می‌پردازد. این مطالعه توصیفی مقطعی بود که از آنالیز کاپلان مایر برای آنالیز بقا استفاده شد. زمان بقا نیز از تشخیص پاتولوژیک تا مرگ اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل های آماری نیز با استفاه از نرم افزار spss نسخه 21 انجام شد.
یافته‌ها: این مطالعه شامل 135 بیمار (میانگین سنی: 24/54 سال، دامنه: 65-22 سال) بود. اکثر بیماران در دهه ششم و هفتم خود بودند که تنها 7/6 درصد آنها زیر 40 سال داشتند. از بین بیماران 63 نفر مرد و 72 نفر زن بودند. علل اصلی متاستاز در بیماران MPE سرطان ریه، سرطان سینه و آدنوکارسینوم با منشا ناشناخته بود. همچنین، شیمی درمانی به دنبال درمان ترکیبی رویکرد درمانی رایج بود. متأسفانه 109 نفر از 135 بیمار در طول مطالعه فوت کردند. میانگین مدت بقا 67/21 ماه بود، با 30 درصد احتمال بقای 2 ساله و 10 درصد احتمال بقای 5 ساله. این مطالعه رابطه معناداری بین میزان بقا و جنس یا علت بیماری (مزوتلیوم یا متاستاز) پیدا نکرد، اما سن، نوع درمان و نوع بدخیمی رابطه معناداری را نشان داد.
نتیجه‌گیری: تشخیص به موقع و درمان مناسب برای بهبود بقای بیماران، به‌ویژه در 2 سال اول بسیار مهم است. اولویت‌بندی غربالگری، تشخیص و درمان سرطان‌هایی با میزان بقای پایین مانند سرطان ریه، آدنوکارسینوم با منشا ناشناخته و RCC ضروری است.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به بررسی بقای بیماران مبتلا به پلورال افیوژن بدخیم در کلینیک‌های انکولوژی یزد در سال‌های 1391 تا 1401 می‌پردازد. این مطالعه توصیفی مقطعی بود که از آنالیز کاپلان مایر برای آنالیز بقا استفاده شد. زمان بقا نیز از تشخیص پاتولوژیک تا مرگ اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل های آماری نیز با استفاه از نرم افزار spss نسخه 21 انجام شد.
یافته‌ها: این مطالعه شامل 135 بیمار (میانگین سنی: 24/54 سال، دامنه: 65-22 سال) بود. اکثر بیماران در دهه ششم و هفتم خود بودند که تنها 7/6 درصد آنها زیر 40 سال داشتند. از بین بیماران 63 نفر مرد و 72 نفر زن بودند. علل اصلی متاستاز در بیماران MPE سرطان ریه، سرطان سینه و آدنوکارسینوم با منشا ناشناخته بود. همچنین، شیمی درمانی به دنبال درمان ترکیبی رویکرد درمانی رایج بود. متأسفانه 109 نفر از 135 بیمار در طول مطالعه فوت کردند. میانگین مدت بقا 67/21 ماه بود، با 30 درصد احتمال بقای 2 ساله و 10 درصد احتمال بقای 5 ساله. این مطالعه رابطه معناداری بین میزان بقا و جنس یا علت بیماری (مزوتلیوم یا متاستاز) پیدا نکرد، اما سن، نوع درمان و نوع بدخیمی رابطه معناداری را نشان داد.
نتیجه‌گیری: تشخیص به موقع و درمان مناسب برای بهبود بقای بیماران، به‌ویژه در 2 سال اول بسیار مهم است. اولویت‌بندی غربالگری، تشخیص و درمان سرطان‌هایی با میزان بقای پایین مانند سرطان ریه، آدنوکارسینوم با منشا ناشناخته و RCC ضروری است.
نوع مطالعه: پژوهشی |
موضوع مقاله:
پزشكي داخلی
دریافت: 1402/9/25 | پذیرش: 1402/11/24 | انتشار: 1402/12/15
دریافت: 1402/9/25 | پذیرش: 1402/11/24 | انتشار: 1402/12/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |