زمینه و هدف: فعالیتهای مختلف زندگی روزانه نیازمند اطلاعات حسی و پردازشهای شناختی مختلف است. هدف از این مطالعه بررسی تفاوت کارایی شناختی جانبازان نابینا با همتایان بینا در فعالیتهای روزانه می باشد.
روش تحقیق: این مطالعه مقطعی مقایسهای در 92 جانباز نابینای دو چشم و 113 فرد همتا از نظر سن، جنس و تحصیلات انجام گرفت. جهت ارزیابی کارایی شناختی در زندگی روزانه از آزمون رفتاری بروک استفاده شد. تحلیل آماری برای مقایسه دو گروه در نمره این آزمون و خرده آزمون های مربوطه به وسیله آزمون آماری U من ویتنی صورت گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد بین کارایی نابینایان و همتایان بینا در کارکردهای شناختی شروع فعالیت، انعطاف پذیری، احتیاط، توجه، حافظه، عواطف، تکانشگری، تهاجم و کارکرد اجتماعی تفاوت معنی داری وجود ندارد. ولی نابینایان در برنامه ریزی، هوشیاری و همدلی به طور معنی داری کارایی بالاتری نسبت به همتایان بینا دارند.
نتیجه گیری: هر چند که افراد نابینا در برنامه ریزی و هوشیاری کارایی بالاتری نسبت به همتایان بینا دارند ولیکن این موضوع را می توان به کم بودن محرک های محیطی مزاحم برای آن ها دانست. همدلی نیز در نابینایان به دلیل وابستگی به دیگران تقویت می گردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |